Bł. Jan Węgier

Jan Węgier, inkwizytor i męczennik

(zm. 1230)

Niewiele o nim wiemy. W Annèe dominicaine można przeczytać tylko tyle, że był biskupem, którego papież Grzegorz IX wysłał do „dzikich krajów”, gdzie został ukamienowany. Niektóre przekazy hagiograficzne nie wspominają, że miał godność biskupią. W tradycji dominikańskiej możemy spotkać wiele zawiłości, które jedynie komplikują poznanie życia tego dominikanina. Na przykład hiszpański dominikanin Juan de la Cruz (1542–1591) podaje, że br. Jan Węgier był inkwizytorem w Tuluzie i tam właśnie został skazany na śmierć wraz z pięcioma współbraćmi zakonnymi; uczynił go liderem sześcioosobowej grupy męczenników. Wydaje się, że to właśnie ich miał na myśli polski historyk i hagiograf Michał Siejkowski, umieszczając ich w swoich Dniach rocznych pod dniem 30 stycznia. Warto też podkreślić, że w ich gronie pojawia się dwóch Janów. W niektórych dziełach dotyczących świętych, błogosławionych i męczenników dominikańskich można spotkać po kilku Janów Węgrów. I tak na przykład Stephanus de Sampayo wymienia aż trzech Janów z Węgier: pierwszy zginał w 1230 r. i jeszcze za życia został obdarty ze skóry; drugi, o którym wyraźnie zaznacza, że był inkwizytorem tuluskim, wraz z sześcioma współbraćmi zginął przez kamieniowanie w 1271 r.; w końcu trzeci, także inkwizytor w Tuluzie, który został pokrojony około 1270 r.