Bł. Sybilliana Biscossi

Sybilliana Biscossi, dziewica i tercjarka dominikańska

(1287-1367)

Urodziła się w Pawii w 1287 r. w szlacheckiej rodzinie. W młodym wieku została sierotą. Dodatkowo w wieku 12 lat straciła wzrok. Legenda głosi, że ukazał się jej Święty Dominik. W wieku 15 lat wstąpiła do trzeciego zakonu dominikańskiego w kościele San Tommaso w Pawii, gdzie mieszkała w odosobnieniu do swojej śmierci w 1367 roku. Żyła według ścisłej ascezy, poświęcając się kontemplacji i modlitwie. Przypisywano jej wizje prorocze, z których część się spełniła. Do wielu wierzących, którzy ją odwiedzali, kierowała rady i zaproszenia do pokuty za grzechy. Życzyła sobie, by zamurować ją w klasztornej celi. Określona została jako „najczystsza dziewica, oświecona światłem Ducha Świętego, ślepa na ciele, ale na duchu, wyróżniała się znakami i cnotami” (virgo purissima, quae corpore caeca sed mente lumine Spiritus Sancti illustrata, signis et virtutibus eminenter claruit). Zmarła 19 marca 1367 r. Od 1799 r. jej ciało leży w kościele katedralnym w Pawii. Jej kult papież Pius IX zatwierdził dekretem z 17 sierpnia 1854 r., uznając ją za błogosławioną Kościoła katolickiego. Wspomnienie liturgiczne przypada na 19 kwietnia. We Włoszech czczona jest jako patronka służących.